Dus... veel op de bank, series kijken in bed en proberen bij te slapen dus. Alleen... hoeveel ik ook sliep. Ik kreeg nooit meer energie. En ik was ook nooit uitgerust. Hoe kan dat? Op mijn werk gooide ik er ook inmiddels maar een beetje met de pet naar, want energie voor veel meer had ik niet.
Herkenbaar? Grote kans van wel, want moeheid, futloosheid en gebrek en energie is een van de meest gehoorde klachten van tegenwoordig. Toen ik uiteindelijk besloot er een poosje tussenuit te gaan (omdat ik ook wel doorhad dat ik voor mijn werkgever niet heel veel waard was) begon de moeheid pas echt toe te slaan. En de rest van de symptomen ook. Het is net alsof je lijf doorheeft dan het eindelijk mag toegeven aan wat er allemaal speelt.
Voorheen lag ik alleen veel en vaak te slapen, maar nu liep ik met manlief (toen nog vriendlief) door de stad en moest hij me letterlijk duwen. De héle wandeling door. Ik had de energie gewoon niet om zelf te lopen. Zelfs een hoge stoep kon ik intens van gaan zuchten. Zo van: “Moet ik mijn been nu dat hele stuk omhooghalen?” En op iedere straathoek even uitpuffen. Van 50 meter wandelen, nou jaaaaaa!
En dit waren slechts enkele van de symptomen. Schildklierproblemen brengen een waaier aan vervelende kwalen en klachten op zowel het fysieke als psychosociale vlak met zich mee. Helaas brengen we de meeste niet (snel genoeg) in verband met de schildklier. Iedereen is tenslotte weleens moe nietwaar? En ‘een koukleum zijn’ is ook een volledig normaal verschijnsel.
Wat zijn dan de zaken waarbij je even moet gaan nadenken? De volgende symptomen worden het meest gehoord als het om hypothyreoïdie gaat.
Gewichtstoename terwijl je helemaal niet ongezond of te veel eet? Een veel voorkomende klacht bij schildklierpatiënten.
- Vermoeidheid, van lusteloosheid tot extreme vermoeidheid
- Kouwelijkheid, van koude handen en voeten en zelfs het puntje van je neus
- Watten in je hoofd; moeilijk kunnen denken, traagheid in handelen, moeilijk op simpele woorden kunnen komen
- Neerslachtige buien of apathie
- Obstipatie
- Droge huid (ook je ellebogen)
- Droog, bros haar
- Haaruitval (ook in de wenkbrauwen)
- Spierstijfheid, met name in de ochtend, spierpijn of spierzwakte
- Concentratiestoornissen, geheugenverlies
- Opgezwollen oogleden of zakjes onder de ogen
- Tintelingen in de handen of Carpaal Tunnel syndroom
- Gewrichtspijn
- Gewichtstoename
- Kortademigheid, benauwd
- Doofheid of tinnitus
- Menstruatie veranderingen
- Angstige gevoelens
En zo zijn er helaas nog veel meer. Dus toen mijn haar letterlijk in bosjes tegelijk ging uitvallen en er meer haar in het doucheputje lag dan er op mijn hoofd zat, maakte ik maar weer een afspraak met de dokter. Niet met mijn eigen huisarts, want daar was ik al tweemaal met een kluitje het riet in gestuurd. Terwijl een verwaarloosde vaatdoek zich beter voelde dan ik, werd ik dan door de assistente opgebeld dat mijn waardes er prima uitzagen en er “niets met me aan de hand was”. En ik die intens koude handen en voeten, extreme moeheid, extra kilo’s uit het niets en neerslachtige gevoelens maar voor lief nemen… Want er was niets met me aan de hand toch?
Terwijl een verwaarloosde vaatdoek zich beter voelde dan ik, werd ik dan door de assistente opgebeld dat mijn waardes er prima uitzagen en er “niets met me aan de hand was”.
En zo is er met circa 300.000 andere mensen ook schijnbaar ‘niets aan de hand’ geeft Schildklier Organisatie Nederland aan. “Vaak worden symptomen als gewrichtspijn en vermoeidheid door de huisarts niet gekoppeld aan een probleem met de schildklier, waardoor de patiënt niet wordt behandeld” aldus de Organisatie.
Wat er wél aan de hand was heb ik na een jarenlang traject via meerdere goede artsen, therapeuten en natuurlijke behandelwijzen & studies mogen leren. Mijn schildklierproblemen, die ik dus wel degelijk had maar die niet met de standaard TSH en T4 test naar voren kwamen, kwamen voort uit de auto-immuun aandoening Hashimoto’s. En die markers waren ook niet getest. Terwijl juist die zo’n opheldering hadden kunnen geven, en meteen ook een richting naar de oplossing.
Overigens heeft volgens de laatste schattingen ruim driekwart van de schildklierpatiënten Hashimoto, alleen worden deze antistoffen dus vaak niet getest. En een auto-immuunaandoening impliceert dat het immuunsysteem het probleem is en dat je daar dus wat aan moet doen. Maar ik kreeg een recept voor schildkliermedicijn aangeboden en een vervolgafspraak voor over een paar maanden. En dat was het.
Eigenlijk bizar als je bedenkt dat we zelf zoveel aan ondersteuning kunnen doen. Zoals vrouwenarts Barbara Havenith, mede-auteur van het succesvolle boek ‘Hormoonbalans voor Vrouwen’ het zegt: “Hashimoto is net als andere auto-immuunziekten heel goed via voeding, leefstijl, omgang met stress en het verlagen van je blootstelling van hormoonverstorende stoffen en andere toxines bij te sturen.” Goed nieuws dus. Maar waar moet je op letten?
Je voedingspatroon is heel belangrijk. Een voedingspatroon dat zo voedingsstofrijk mogelijk is. Het mineraal selenium bijvoorbeeld, is cruciaal om dagelijks in goede hoeveelheden binnen te krijgen. Voor zowel ‘gewone’ hypothyreoïdie als de auto-immuunvariant. Suppletie van dit mineraal maakt voor veel mensen al binnen aantal weken een waarneembaar verschil. De rest van dit voedingspatroon wat goede resultaten boekt is voor veel mensen waarschijnlijk ietwat een ommezwaai van hoe ze op dit moment eten…
Ik vond het zelf even opnieuw leren fietsen. Nu eet ik een beetje van beide en doe ik ook vooral aan 80-20, maar vooral in de eerste periode worden gluten ten strengste afgeraden. Het lijkt een beetje op een eliminatie dieet. Je eet eerst een paar weken lang glutenvrij. Niet eens zo heel erg slecht nieuws, want de gluten in tarwe zijn de laatste jaren bijzonder agressief geworden door al het kruisen en eigenlijk doe je er voor je algehele gezondheid goed aan die zoveel mogelijk te vermijden (je kunt als je terugkeert naar gluten beter spelt of rogge eten). Voor heel veel mensen en voor mensen met deze aandoening in het bijzonder geeft glutenvrij al vrij snel verlichting van symptomen.
Blijf in het begin dus liever bij:
Amarant
Boekweit
Bruine rijst
Wilde rijst
En quinoa en eet bijvoorkeur de hele graan, maar je kunt ze ook in bloemvorm, vlokvorm (voor pap), pastavorm of in de vorm van crackers vinden. Dit is allemaal prima.
Van granen gaan we naar groenten, want daar dien je je bord zoveel mogelijk mee vol te laden. Veel en vaak groenten eten is heel goed voor je. Er wordt vaak gezegd dat mensen met schildklierproblemen geen rauwe cruciferen groenten (broccoli, bloemkool, spruitjes, spinazie, radijsjes, waterkers) zouden mogen eten omdat bepaalde stoffen in deze groenten de omzetting van schildklier hormoon of de opname van jodium zouden hinderen. Hier is de laatste tijd veel onderzoek naar gedaan (omdat veel mensen last hebben van schildklierproblemen) en het blijkt dat alleen het eten van enorme hoeveelheden van deze groenten in rauwe vorm een probleem zouden kunnen opleveren. Onderzoekers gaven aan dat de normale mens, ook als je heel gezond eet en regelmatige rauwe groentesapjes drinkt, echt niet aan deze hoeveelheden komt en wanneer er geen jodium tekort bestaat deze groenten juist meer gezondheidsvoordelen bieden wanneer je ze wel eet. Probeer ze dus niet uit je voedingspatroon te schrappen, maar stoom ze licht als je toch het idee hebt dat je ze veel eet en bang bent dat je jodium opname in het gedrang komt.
Wees ook vooral royaal met het gebruik van avocado. Deze supervrucht is een goede bron van tyrosine, een aminozuur waarvan een tekort veelal in verband wordt gebracht met een trage schildklier. Maar ook de aardappel is een goede bron van tyrosine en groenten als:
Artisjokken
Bietjes
Bleekselderij
Champignons
Courgettes
Komkommer
Paprika’s
Wortels
Prei
Pompoen
Tomaten en zeegroenten zijn allemaal goed voor dit vitale orgaan. Vooral zeegroenten zijn rijk aan jodium en daarmee zeer goed voor je schildklier.
En nu we het toch over jodium hebben…
Jodium is inderdaad nodig voor een goede schildklierfunctie, maar om nu veel brood te gaan eten om aan je jodium te komen is hetzelfde als Fruitella eten om aan je 3 stuks fruit per dag te komen. Haal jodium bij een tekort liever uit z’n natuurlijke vorm, dus uit zeegroentes (zeewier, kelp en kombu) maar ook uit venkel en bladpeterselie. Zeewier eten en/of jodium suppletie is in het geval van Hashimoto weer geen goed idee, omdat dit al snel een teveel aan jodium wordt. Een tekort was in eerste instantie niet de oorzaak van de schildklierproblemen en een teveel aan jodium werkt bij deze auto-immuunaandoening eerder averechts. Geen goed idee dus.
Andere duidelijke no no’s voor mensen met een schildklier probleem (maar ook zonder kun je deze producten beter mijden) zijn: suiker (een bloedsuikerspiegel die uit balans is verstoort de werking van je schildklier), ongefermenteerde soja (alles uit het Alpro-vak) met uitzondering van de gefermenteerde soja (tempeh, miso en shoyu), energiedrankjes zoals Red Bull en veel koffie en stress (dit hindert de conversie van je schildklier hormoon).
En dan zijn er nog de hete hangijzers: koemelkproducten en vetten. Wat doen we daarmee? Hint: de eerste niet, de tweede wel. En zo nog een flink aantal aanwijzingen voor voeding en leefstijl die de schildklier op natuurlijke wijze ondersteunt. Heel interessant allemaal en samen kun je enorm veel doen om je klachten te verminderen of zelfs een halt toe te roepen.
En als je dan weer energie hebt... is dat zo verschrikkelijk lekker!